IFC is de afkorting van Industry Foundation Class en wordt gebruikt om data digitaal op te slaan in een uitwisselbaar formaat.
Het bestand is uitwisselbaar in verschillende software pakket een zogenoemde "open standaard".
IFC is in Nederland nagenoeg de enige open standaard die wordt toegepast in de bouw en installatietechniek.
IFC is een bestandformaat net zoals PDF, DWG of Excel dat zijn.
Het verschil zit heb echter dat dit de wereldwijde open standaard is voor het werken in de zo genoemde AEX industrie (bedrijfstak voor Architectuur, Engineering & constructie).
Open bestandsformaten worden gebruikt om uitwisselbaarheid en toegankelijkheid van digitale informatie te verzekeren.
Open bestandformaten als PDF/A en ODT worden bijvoorbeeld gebruikt door overheden om gegevens uit te wisselen die naderhand aangepast of aangevuld dienen te kunnen worden.
Wanneer is iets nu een “open” bestandsformaat? En hoe kan dit bijdragen aan de uitwisselbaarheid en toegankelijkheid van informatie?
Het begrip “open” standaard kan je op twee manieren opvatten;
1. Een bestandsformaat kan “vrij beschikbaar” zijn.
2. Een bestand kan “vrij gebruikt” worden.
In het eerste geval beschik je over de technische eigenschappen van het type bestandformaat waardoor je software kan maken die het bestand produceert en/of bewerkt. Veelal worden bestandformaten “vrij beschikbaar” gemaakt, echter betekend dit niet dat dit gratis is. Vaak kan je d.m.v. een licentie structuur de technische eigenschappen kopen of huren van de makers.
Een voorbeelden van “gesloten” bestandformaten zijn bijvoorbeeld DWG (tekening gemaakt met Autodesk Autocad) of DOC (tekst gemaakt met Microsoft word).
De tweede betekenis het bestand kan “vrij gebruikt” gebruikt worden vereist dat de eigenaar van het bestandsformaat de benodigde technische informatie deelt zonder dat je hiervoor moet betalen. Je mag zonder toestemming het bestandsformaat implementeren en veranderen.
Wat heeft dit met BIM te maken?
Waar je voorheen als installateur enkel een 2D tekening uitwisselde met de architect, constructeur en misschien nog de elektricien worden nu meer partijen betrokken bij het bouwproces.
Denk hierbij aan leverancier van liften, kozijnen, keukens, balkonhekken, tuinaanleg etc.
Al deze partijen hebben verschillende software met hun eigen uitwisselbestandstype.
Een onmogelijk opdracht om alle bouwpartners met dezelfde software te laten werken. simpelweg omdat een leverancier van keukens nu eenmaal niet zo’n geavanceerde software nodig heeft als een constructeur.
Het grootste voordeel van het uitwissel van informatie in IFC is dat het op grote schaal is geadopteerd door software leveranciers.
Wanneer de software die je gebruikt IFC ondersteund wil dit niet zeggen dat je met die software ook IFC modellen kan aanpassen.
Binnen de software werk je in het door het software huis ontwikkelde formaat en importeren en exporteren van IFC is de mogelijkheid tot uitwisseling.
Iedere bouwpartner blijft op deze manier ook verantwoordelijk voor zijn/haar aangeleverd IFC.
Het voordeel is tevens het grootste nadeel van IFC.
Doordat iedereen software leverancier zelf het bestandformaat kan aanpassen en veranderen is de IFC die zo goed als de software die hem produceert.
Geschiedenis
De ontwikkeling van IFC ligt in 1994 toen Autodesk samen met Twaalf Amerikaanse bedrijven waaronder AT&T, HOK Architects, Honeywell, Carrier, Tishman and Butler Manufacturing een samenwerkingsverband sloot.
In 1995 stelde de alliantie het lidmaatschap open voor alle geïnteresseerden partijen.
De naam werd in 1997 veranderd van "International Alliance for Interoperability" naar Internationale Alliantie voor Uitwisselbaarheid".
De nieuwe alliantie werd hervormd tot een non-profit organisatie, door de industrie geleide, organisatie met als doel het publiceren van de specificaties voor de IFC.
Een volgende naamsverandering vond plaats in 2005, naar het beter bekende buildingSMART.